در ادامه برش‌هایی از گفت‌وگوی ما با سوپروایزر آموزش بیمارستان رضوی و پرستار بخش C.C.U قلب این بیمارستان را می‌خوانید. وی ۴۲ ساله و هشت سال سابقه کار در بیمارستان رضوی را دارد.

چرا اهداکننده خون شدید؟

من از زمانی که وارد حرفه پرستاری شدم با سابقه ذهنی و دیدن صحنه‌هایی از نیاز بیماران به تزریق خون در اعمال جراحی و یا در بیماری‌های مختلف به فکر اهدای خون افتادم. البته با توجه به اینکه میانسال هستم و به طور مرتب ورزش و پیاده‌روی می‌کنم و به لطف خدا از نعمت صحت و سلامتی برخوردارم و از طرفی هم حضورم در حرفه پرستاری در بیمارستان رضوی و همچنین اطلاع از اینکه با توجه به استانداردهای پزشکی یک شخص متقاضی اهدای خون در یک بازه زمانی و سنی محدود در طول عمرش می‌تواند خون اهدا کند، به همین دلیل به این عمل خداپسندانه روی آوردم.

نخستین بار که خون اهدا کردید را به خاطر دارید؟ 

تابستان سال ۹۲ شب‌های قدر مصادف با تابستان شده بود. همراه همسر و فرزندانم از سمت میدان بیت‌المقدس (فلکه آب) به حرم مطهر امام هشتم(ع) مشرف شدیم. پیش از ورود به حرم با دیدن کانکس پایگاه انتقال خون، من و همسرم تصمیم به اهدای خون گرفتیم. اما پایگاه واقعاً شلوغ بود چون خیلی از مردم مثل ما برای اهدای خون آمده بودند. بعد زیارت هم که دوباره به پایگاه آمدیم هنوز شلوغ بود و ساعت ۱۱ و نیم شب موفق شدیم در پایگاه دیگری خون اهدا کنیم. آخرین مرتبه هم مهر ماه امسال بود. البته از همان سال۱۳۹۲ همسرم را هم به این کار تشویق کرده‌ام و او نیز هر دفعه پابه‌پای من در این کار خداپسندانه شرکت می‌کند.

به عنوان رکورددار اهدای خون دوست دارید درباره اهمیت این کار چیزی بگویید؟

من همیشه وقتی خون اهدا می‌کنم به این موضوع فکر می‌کنم که شاید همین قطره قطره خون من و افراد امثال من به کمک خداوند و عنایت امام رضا(ع) سبب شود جان یک مادر، پدر، فرزند و عزیز یک خانواده از خطر مرگ نجات پیدا کند و یا در بهبودی حال او ثمربخش باشد.

اگر انسان‌ها در زندگی اجتماعی به این موضوع بیندیشند که بر اساس احساس وظیفه دینی، انسانی و اخلاقی باید به همدیگر کمک کنند و در مواردی مانند انتقال خون، این انسان‌ها هستند که باید به کمک و یاری همنوعان خود بشتابند، آن گاه اهمیت انتقال خون برای همگان روشن می‌شود.

اگر صحبت‌هایم حمل بر خودتعریفی و مبالغه‌گویی نشود، من معتقدم اهداکنندگان خون مانند بسیاری از اقشار و افراد مختلف از جمله مجاهدان راه خدا، آتش‌نشانان، نیروهای مسلح، رزمندگان، پرستاران، پزشکان، معلمان و... ایثارگران بی‌ادعای جامعه بشری هستند. ارزش خون به اندازه ارزش و اهمیت حیات انسان‌هاست.

و توصیه‌ای در زمینه اهدای خون برای خانم‌ها دارید؟

مطابق آمار رسمی در استان، بانوان ۵درصد آقایان خون اهدا می‌کنند و این در حالی است که ۵۰درصد مصرف‌کنندگان خون و فراورده‌های خونی، بانوان هستند. یک باور اشتباه در بین بانوان رایج است و آن اینکه خانم‌ها فکر می‌کنند با توجه به شرایط بدنی و جسمانی‌شان نمی‌توانند اهداکننده خون باشند و یا به غلط فکر می‌کنند که اهدای خون برای بانوان شاید ضرر داشته باشد و یا فکر می‌کنند که اهدای خون موجب کاهش خون و کم‌خونی در آنان می‌شود و... در صورتی که این تصورات درست نیست. امروزه در سطح جهان مطابق تجربیات جهانی میزان اهدای خون در بین بانوان و آقایان در کشورهای مختلف دنیا تقریباً برابر است و بانوان و دختران ایرانی باید توجه داشته باشند با توجه به استانداردهای پزشکی و توصیه پزشکان و در صورت داشتن شرایط لازم برای اهدای خون، می‌توانند بدون هیچ گونه نگرانی نسبت به این کار خداپسندانه اقدام کنند.

من خودم به عنوان یک بانوی پرستار از همه همکاران پرستارم در کشور و همه بانوان و دختران هموطنم در ایران زمین می‌خواهم با مطالعه و اطلاع کافی و اطمینان به توصیه پزشکان، نسبت به اهدای خون در طول زندگی و عمر ارزشمند خود اقدام کنند. من به عنوان یک بانوی پرستار با اهدای خون نه تنها مشکلی برایم پیش نیامده بلکه با پایش سلامتی سالانه و با نظرات پزشکان مربوط، اهدای خون حتی برای ارتقای سلامتی‌ام نیز سودمند بوده است.